Verhalen van kinderen
Rami (10) groeit op in Gaza
Rami is nog maar tien jaar oud, maar heeft al drie oorlogen meegemaakt. Het gebied waar hij woont was tijdens de oorlogen heel gevaarlijk. Er vonden geregeld zelfmoordaanslagen plaats. Het gezin moest zelfs meerdere keren hun huis ontvluchten voor Israëlische tanks en granaataanvallen.
"Ik durf nu meer te voelen"
Door de jarenlange angst was het voor Rami moeilijk om zijn oude leven weer op te pakken. Meedoen aan ons programma in Gaza hielp hem. "Ik leerde er nieuwe vrienden te maken. Ook voelde ik me na een tijdje minder verlegen en durf ik nu meer te voelen. Ik wil graag chirurg worden, zodat ik mensen kan helpen."
Opgroeien in 's werelds grootste openluchtgevangenis
Dit vertelt RamiJasmine (8) vertelt over haar ontsnapping uit Syrië
Meer kinderen dan ooit zijn op de vlucht. Jasmine uit Syrië is één van hen. In onze 3D-podcast 'Just Listen' vertelt zij haar indringende verhaal. Dankzij de 3D-geluidstechniek ervaar je op een ruimtelijke manier wat Jasmine - en miljoenen kinderen met haar - moeten doorstaan in oorlogsgebieden en tijdens hun vlucht naar vrede.
Luister naar haar ongehoorde verhaal
De podcast 'Warcast' hebben wij in samenwerking met onder meer singer-songwriter Damien Rice, dj Michiel Veenstra en Spotify gemaakt. Want het verhaal van Jasmine en miljoenen van haar leeftijdsgenoten moet verteld worden. In hun eigen woorden. Zet dus je koptelefoon op, zoek een rustige plek en luister naar Jasmine's ongehoorde verhaal.
Zo ontsnapte Jasmine uit Syrië
Luister naar JasmineYonas (14) vluchtte van Eritrea naar Groningen
Samen met zijn drie broers, zusje en ouders ontvluchtte Yonas het totalitaire regime en de dienstplicht in Eritrea. Hij vertelt: “Samen met mijn moeder, broertjes en zusje heb ik uren gelopen. Ik had mijn broertje op mijn rug. We hadden weinig spullen bij ons en droegen zwarte kleding. Zo konden ze ons niet zien in het donker."
Meedoen met TeamUp
Na vier zware jaren was het gezin eindelijk weer compleet. In Groningen konden Yonas en zijn broers en zusje meedoen met onze TeamUp-activiteiten. Yonas: "TeamUp is heel leuk. En de juffen zijn echt lief. Al mogen we niet altijd voetballen. We maken haar ook wel eens boos. En dan moeten we overleggen, en niet schreeuwen."
Yonas vluchtte uit Eritrea
Zijn verhaalLulu (9) heeft 20.000 buren in het vluchtelingenkamp
Na een zware vlucht uit Syrië kwam Lulu met haar familie aan in Libanon. In Shatila, het kamp waar Lulu en haar familie zitten, wonen 20.000 mensen op één vierkante kilometer. Bendes en gewapende groepen domineren de donkere stegen in de buurt. Jarenlang was er geen veilige omgeving waar Lulu en haar leeftijdsgenoten konden spelen.
"Hier zijn mijn vrienden"
Toen Lulu zes jaar was kwam ze in contact met War Child. Nu nog steeds doet ze wekelijks mee aan de sport-, spel- en dansactiviteiten op één van onze veilige plekken. Dit geeft haar houvast; ze heeft altijd iets om naar uit te kijken. Lulu: “Hier zijn mijn vrienden. Hier kan ik spelen, tekenen en vriendjes maken. Hier ben ik blij!”
Lulu is blij dat ze weer veilig kan spelen
Leer Lulu kennenSamuel (8) woont in een vluchtelingenkamp in DR Congo
Samuel is vier jaar oud als het geweld in zijn land toeneemt. 390.000 Burundezen vluchten het land uit. Samen met 43.000 belandt hij in de DR Congo. De meeste van hen leven in vluchtelingenkampen en dorpen in de provincie Zuid-Kivu. Het leven is er zwaar. Vaak is er geen stromend water en elektriciteit en ook aan eten is vaak gebrek.
Verstoppen voor de gewapende mannen
Samuel uit Burundi vertelt zijn - voor vele kinderen in het Mulongwe kamp - herkenbare verhaal over de vlucht naar DR Congo. "We waren allemaal heel bang. We renden weg – mijn moeder, broer en zussen. We zaten verstopt toen onze vader ons later vond. De gewapende mannen hadden zijn kleren afgenomen."
Samuel woont nu in het vluchtelingenkamp in DR Congo
Dit vertelt hijSachini (13), Akifa (14) en Nour (9) tekenen hun verhaal
Terroristische aanslagen in Sri Lanka, vluchten voor bombardementen en zien hoe je huis in brand wordt gestoken. Veel van de dingen die kinderen in oorlog meemaken zijn onbeschrijflijk. Want hoe vertel je iets waar je liever niet over wilt praten? Sachini, Akifa en Nour vertellen hun verhaal met potloden. Want soms is tekenen makkelijker dan praten.
Gevoelens op papier zetten
Wereldwijd gebruiken wij creatieve methoden zoals tekenen, dans en theater om kinderen een stem te geven. Zo kunnen zij die nog niet aan praten toe zijn, toch hun gevoelens uiten. Een belangrijke stap in het verwerken van al het naars dat zij hebben meegemaakt. Bekijk de veelzeggende tekeningen van Sachini, Akifa en Nour.
Dit tekenen kinderen in oorlog
Bekijk de tekeningenAlia (13) moest in Syrië altijd op haar hoede zijn
Alia: "Ik wilde altijd graag verstoppertje spelen met mijn vriendinnen op straat, maar het was te gevaarlijk. We wisten nooit wanneer er een bombardement kwam”. Het gezin moest vluchten. Midden in de nacht. Zeven uur moesten ze lopen, door de bergen naar de grens van Syrië. Alia vertelt: "van te voren hadden we contact met een Libanese man. Hij pikte ons op met een auto en smokkelde ons Libanon in.”
"Ik wil lerares worden zodat ik kinderen wat kan leren"
In Libanon werd Alia opgevangen door lokale medewerkers van War Child. Dankzij ons programma 'Back to the Future' kan ze eindelijk naar school. “Ik wil lerares worden zodat ik kinderen wat kan leren. Dankzij War Child kan ik beter leren lezen, en zelf lerares worden. Als ik hier niet naar school had kunnen gaan, zou het leven hier echt niet leuk zijn."
Verstoppertje in oorlogsgebied
Dit is Alia's verhaalHeba (22) vluchtte uit Syrië ging aan de slag als vrijwilliger bij War Child
Ze was nog maar 15 jaar oud toen ze de burgeroorlog in Syrië ontvluchtte. Een aantal jaar later later hielp ze bij de ontwikkeling van het Can’t Wait to Learn project van War Child. Dit betekende veel voor haar. Nu studeert ze psychologie aan de universiteit en heeft grote ambities om een verschil te maken voor kinderen uit oorlogsgebieden.
Spreken voor het Europees Parlement
Eén van haar dromen werd werkelijkheid toen Heba haar verhaal mocht vertellen voor het Europees Parlement in Brussel, als onderdeel van de ACT to Protect-campagne. De campagne vraagt aandacht voor kinderen die - net zoals zijzelf - in conflictgebieden opgroeien. Als geen ander weet zij hoe dit is - en daarom blijft zij vechten voor hun lot.
