"Achtendertig, negenendertig, veertig!" roept ze trots. Als je Sumaya fanatiek ziet touwtjespringen, is het moeilijk voor te stellen hoe anders haar leven er een paar jaar geleden uitzag. Nu kan ze naar een Veilige Plek. Maar wat ze heeft meegemaakt, kan ze nooit meer vergeten.

Geen woorden voor

De achtjarige Sumaya uit Mosul woont met haar familie en duizenden andere gezinnen in een vluchtelingenkamp. Haar moeder Tamara vertelt ons wat er met hun familie is gebeurd sinds Islamitische Staat (IS) hun dorp bezette. "Er zijn geen woorden die beschrijven wat wij hebben meegemaakt. In Mosul hadden we een goed leven. We hadden een boerderij en mijn man werkte voor een klein gasbedrijf. Toen IS kwam moesten we vluchten."

Gevangen genomen

Ook in een nabijgelegen dorp was het gezin niet veilig. “De IS-strijders pakten al onze bezittingen af en namen mijn man gevangen. Ik was bang ze zijn handen zouden afhakken, of erger - zijn hoofd.” Sumaya’s familie was doodsbang. “We konden niet eten of slapen.”

Na acht dagen werd Sumaya’s vader vrijgelaten. Hij had de praktijken van IS van dichtbij gezien; hoe mannen en vrouwen werden gestraft als zij de regels van IS niet opvolgden.

Zelfs buitenspelen was te gevaarlijk

"Vóór de oorlog, gingen de kinderen naar het park,” vertelt Sumaya’s moeder. Sumaya zou voor het eerst naar school gaan, maar er waren geen leraren meer, alleen nog maar docenten die de kinderen leerden hoe ze geweren moesten gebruiken en vechten. Veel ouders hielden hun kinderen daarom thuis.” Ook Sumaya moest thuis blijven. Zelfs buiten spelen was te gevaarlijk.

“Ze zag zoveel dingen die kinderen nooit zouden mogen zien”

Alle bombardementen en gevechten die Sumaya in Mosul meemaakte, hebben haar bang gemaakt. “Ze herinnert zich alles en praat vaak over wat er is gebeurd. Ze is angstig en wil het liefst dicht bij mij zijn. Anders slaapt ze ’s nachts niet," vertelt Sumaya's moeder.

Ze maakt zich grote zorgen om haar dochter, “omdat ze als kind niets dan narigheid heeft gezien.” En nog steeds is Sumaya gescheiden van familie. "Elke avond vraagt ze: ‘Wanneer komt papa terug?’ En elke dag vertel ik haar ‘morgen’." De waarheid is dat haar moeder geen idee heeft of Sumaya haar vader ooit nog terugziet.

Touwtjepringen op een Veilige Plek

In het vluchtelingenkamp waar Sumaya met haar familie woont, hebben wij Veilige Plekken opgezet. Dit zijn toevluchtsoorden voor kinderen, weg van de chaos van het kamp, waar zij weer even kind kunnen zijn. Hier helpen wij kinderen zoals Sumaya hun leven weer opbouwen. Ze krijgen er onderwijs en kunnen met leeftijdsgenoten spelen. Kinderen vinden er hun hoop terug.

Lees ook de verhalen van Nadia, Ruqiya, Muhsen, Lamiya, Rawan, Haval, Shabab en Mariam.