Mado (8) krijgt ‘een tweede kans’ op onze veilige plek in Oeganda

Een boze droom

Het is midden in de nacht als Mado voor het eerst geweerschoten hoort. Haar moeder vertelt dat het de rebellen zijn die hun stad binnenvallen. De volgende nacht wordt Mado's vader gegijzeld. Vanaf dan ligt ze 's nachts wakker van de geweerschoten en brandbommen. Haar slaapritueel - een liedje voor het slapengaan - werkt niet meer. De wereld is veranderd in een boze droom. Overdag gaat de nachtmerrie door. Mado en haar moeder hebben geen keus: ze vluchten naar Oeganda.

Op de voet vluchten

Drie dagen lang zijn ze onderweg. Lopend - in doodsangst dat ze gesnapt worden. Mado en haar moeder vluchten door tuinen, bossen en tot slot door de bergen. Oververmoeid bereiken ze het grensgebied met Oeganda. De volgende dag steken ze de Oegandese grens over. Mado: “We moesten eerst een coronatest doen en toen werden we naar een noodopvang gebracht. Een paar dagen later werden we hierheen gebracht.” ‘Hier’ is een vluchtelingenkamp in Oeganda.

Herinneringen aan thuis

Mado’s moeder vertelt: “Toen we net in Oeganda aankwamen was Mado uitgeput, verdrietig en angstig. Hier zijn we eindelijk veilig, maar de gedachten aan haar vader en aan thuis zijn heel zwaar. We hebben zoveel mensen verloren. Mado mist ons mooie huis, de kerk en haar familie en vrienden in Congo.” In het vluchtelingenkamp doet Mado sinds een paar maanden mee met onze TeamUp- en Can’t Wait to Learn-programma’s.

Een groot verschil

Jean Claude, War Child-begeleider op de veilige plek, vertelt: "In het begin durfde Mado niet naar school te gaan. Nu loopt ze naar school en neemt ze zelfs de leiding in haar vriendengroep. Het verschil is enorm." Mado vertelt enthousiast: “Ik leer met mijn nieuwe vrienden lezen en schrijven - en rekenen, wat ik het allerleukst vind.” In één adem vervolgt ze: “Na de tabletlessen ga ik naar TeamUp. Ik word altijd heel blij van de activiteiten en spellen zoals Anamali kuku (Annemaria Koekkoek) en Wadamu. Dan vergeet ik even de oorlog en ben ik gelukkig.”

'Een tweede kans'

Mado’s moeder vult aan: “Ik word zo blij van mijn Mado’s vreugde, wanneer ze meedoet met de programma’s van War Child. Het plezier spat ervan af. Het doet me denken aan hoe we vroeger in Congo samenkwamen en feest vierden. Het liefst speelt ze elke dag, vijf uur lang. Ze wil heel graag dat ik ook meezing, -dans en -klap. War Child heeft ons een tweede kans gegeven. Dankzij Can’t Wait to Learn en TeamUp voelt Mado zich thuis in Oeganda en vergeet ze even alle ellende.”

Mado’s moeder zingt voor haar

Elke avond vóór het slapengaan kijkt Mado het liefst eerst een video met haar moeder. Die downloadt ze op haar moeders telefoon in het vluchtelingencentrum. “Tekenfilms zijn mijn favoriet. Na afloop bidden we samen, poets ik mijn tanden en maak ik mijn bed op. Dan moet ik gaan slapen. Ik wil graag dat mijn mama voor me zingt. Eerst had ik vaak nachtmerries of droomde ik over thuis. Ik mis ons mooie huis en onze familie. Nu droom ik soms dat ik op kantoor werk en moet printen en typen. Of dat ik in een ziekenhuis werk, net zoals mijn tante die dokter is. Ik wil net zo worden als zij.”

Stop de oorlog in hun hoofd

Mado is één van de 200 miljoen (!) kinderen die opgroeit in - of op de vlucht is voor - oorlog. Velen van hen doen ’s nachts geen oog dicht. Zelfs hun favoriete knuffel, liedje of verhaaltje helpt niet altijd tegen de nare herinneringen en geluiden. En áls ze eenmaal slapen, dan spoken enge dromen door hun hoofd. En overdag? Dan gaat hun nachtmerrie door. De nachtmerrie die oorlog heet. De oorlog die hen bang, boos of verdrietig maakt - óók als ze aan het geweld ontsnapt zijn.

Elk kind verdient een veilige plek

Wereldwijd geven wij kinderen een plek waar zij veilig zijn - fysiek, én in hun hoofd. Hier leren wij kinderen omgaan met emoties zoals angst, woede en verdriet. Dat doen we met onderwijs, muziek, sport en spel. Zo helpen we kinderen hun angst overwinnen en zichzelf en anderen weer te vertrouwen. Dat klinkt misschien simpel, maar is van levensbelang. Want als kinderen zich veilig voelen, durven zij weer te dromen. 's Nachts in bed - en overdag, van een betere toekomst.

Help jij mee?

Wij willen voor het einde van het jaar 7000 extra kinderen helpen. Dit kunnen we niet alleen - we hebben jouw hulp nodig! Zodat kinderen zoals Liza in Oekraïne en Adil in Libanon straks niet meer in hun grootste nachtmerrie leven - en weer durven te dromen van hun toekomst.