Nadia (13) vecht niet langer met haar vrienden

Nog steeds niet naar huis

De Jezidi's in Noord-Irak leden jarenlang onder het bewind van de Islamitische Staat. Honderdduizenden sloegen op de vlucht. Velen van hen wonen nu, net zoals Nadia en haar familie, in vluchtelingenkampen. Zij kunnen nog steeds niet terug naar huis. Voor de kinderen is het leven hier niet gemakkelijk, maar ze maken er het beste van - met de hulp van War Child.

Nadia (13) woont al vier jaar in een vluchtelingenkamp, met haar ouders, drie zusjes en drie broertjes. Als oudste voelt ze de verantwoordelijkheid om voor haar jongere broertjes en zusjes te zorgen. Elke dag kamt ze hun haar en leest ze aan hen voor.

Van vechten naar vriendschap

Sinds haar vertrek vier jaar geleden heeft Nadia haar vrienden van thuis niet meer gezien. Van de ene op de andere dag moest ze alles en iedereen achterlaten. In het vluchtelingenkamp leerde Nadia uiteindelijk nieuwe kinderen kennen, maar ze vond het in het begin vaak lastig om met hen om te gaan. Nadia legt uit: “Voordat ik bij War Child kwam, vocht ik vaak met mijn vrienden. Ik maakte ze van streek en daagde ze uit door aan hun haren te trekken. Nu niet meer. We zijn blij als we samen kunnen spelen, we maken dan vaak veel lawaai,” lacht ze.

'Een groot verschil'

Sinds een paar jaar doet Nadia elke week mee aan onze activiteiten op de Veilige Plek in het kamp. "Ik leerde hoe ik mijn vrienden kan respecteren en manieren om minder heftig te reageren op wat anderen tegen me zeggen. Nu kan ik veel beter omgaan met mijn vrienden. Een groot verschil!”

Wij combineren creatieve activiteiten met spellen en groepsdiscussies. Zo proberen wij de veerkracht van kinderen te versterken en leren wij hen omgaan met hun dagelijkse leven in het kamp. Iets dat Nadia alleen maar kan beamen. "We leren zoveel. Over hoe we onze vrienden, maar ook ouderen met respect behandelen."

Politieagente in spé

Trots vertelt Nadia dat ze dit jaar naar groep zes gaat. "Ik hou van school, vooral wiskunde vind ik leuk." Ze mag dan in een vluchtelingenkamp wonen - Nadia gaat vol vertrouwen en zelfverzekerdheid haar toekomst tegemoet. “Ik doe heel erg mijn best op school, ik wil graag mijn leraar trots maken. Alle kinderen verdienen steun en daar wil ik aan meehelpen.” Hoe ze van plan is dat te doen? "Door politieagente te worden. Als politieagente kan ik mijn volk helpen. En andere landen en arme mensen.

Toekomst voor de kinderen van Mosul

Oorlog berooft kinderen van bijna alles. Hun zorgeloze bestaan, vertrouwen en vaak – net zoals Nadia - hun huis, vrienden en familieleden. Terwijl ze hun nare herinneringen en nachtmerries maar niet kwijtraken. Deze kinderen kunnen geen kant op - hun thuis is niet meer.

Op onze Veilige Plekken kunnen zij weer even kind zijn, onbezorgd spelen en leren. Leren over wie ze zijn en wat ze willen. Zo geven wij kinderen hoop en houvast - zodat zij hun toekomst kunnen opbouwen. En hun dromen najagen.

* De naam Nadia is om veiligheidsredenen gefingeerd.