Majed (8) in Gaza bakt brood om te overleven
In zijn jonge leven heeft Majed (8) al veel geweld meegemaakt, maar niets kon hem voorbereiden op wat er nu in Gaza gebeurt
Een bitterkoude tent
Majed spreidt het brooddeeg uit op het fornuis. Zelfs met de warmte van het fornuis, is de tent bitterkoud. Majed praat terwijl zijn neus druppelt - hij heeft griep: "Ik douche in de tent met koud water. We gebruiken zout water, mijn moeder giet het over me heen. Ik voel me erg ziek, het is hier koud en we hebben niet genoeg kleren om warm te blijven. Ik moet ook vaak overgeven door het viese drinkwater. En het ingeblikt voedsel helpt ook niet - er zit niets gezonds in."
Verstoppertje spelen tussen de tenten
Majed staat elke ochtend vroeg op en gaat bij zonsondergang naar bed - zodat hij uitgerust is en zijn familie kan helpen met brood bakken. Af en toe speelt hij met andere kinderen in de opvang. "We spelen hier een spel dat 'Ik zag je' heet. Dat is zoiets als verstoppertje spelen", zegt hij. "De een telt en de ander verstopt zich.” Het spel kun je goed spelen in het uitgestrekt doolhof van tenten die dicht op elkaar staan. "Er zijn veel goede plekken om je te verstoppen", zegt hij lachend. "Maar ik wou dat ik ook een bal had om buiten te voetballen."
Majed staat elke ochtend vroeg op zodat hij zijn familie kan helpen met brood bakken
Majed's moeder: "We vinden het hier niet leuk, maar we voelen ons veilig."
Het huis was een puinhoop, maar het was thuis
Zelfs als Majed een bal had, was er de afgelopen dagen weinig tijd om te spelen. Zodra de tijdelijke wapenstilstand werd aangekondigd, gingen Majed en zijn familie terug naar hun huis om te zien wat er nog van over was. "Ik ging meteen naar mijn kamer om mijn speelgoed op te halen", zegt hij. "Maar mijn kamer was volledig verwoest. De keuken lag vol met puin en stof en overal lag gebroken glas. Gelukkig konden we wat spullen opgraven die we goed in onze tent kunnen gebruiken."
Zodra ze terugkeerden naar de schuilplaats, haalde Majed’s moeder opgelucht adem. "We vinden het hier niet leuk, maar we voelen ons veilig", zegt ze. Voor Majed voelt het dubbel. "Ik wilde liever thuis blijven.", zegt hij. "Het was een puinhoop; dat maakte me bang - maar het was thuis."
Permanent staakt-het-vuren nodig
Terwijl de tijdelijke wapenstilstand nog gaande is, proberen duizenden kinderen te overleven in extreme omstandigheden. War Child blijft wereldleiders en betrokken partijen vragen om álle kinderen te beschermen en te pleiten voor een permanent staakt-het-vuren. Alleen zo kunnen we kinderen als Majed helpen. Want naast voedsel en medicijnen hebben kinderen dringend psychosociale eerste hulp nodig om hen door deze chaos van oorlog te leiden.
