Wat er ook gebeurt, Amal (15) claimt haar rechten

Controleposten

In de Palestijnse gebieden zijn 21 controleposten te vinden. Onderweg naar school moet Amal door twee van die posten, waar het krioelt van de soldaten. “Als ik naar school loop, ben ik altijd bang”, vertelt Amal. Op sommige dagen zijn de controleposten dicht, waardoor ze zelfs een uur moet omlopen en te laat komt voor haar lessen. Amal wordt regelmatig gefouilleerd terwijl soldaten haar toeschreeuwen. “Onze ouders maken zich grote zorgen over onze veiligheid, omdat het rond de controleposten erg gevaarlijk kan zijn.”

Niet uit het veld slaan

Ook op school voelt Amal zich onveilig, omdat het buiten de controleposten ligt. “Ik ben bang dat er iets ergs gaat gebeuren. Pas als ik thuis ben, kan ik weer opgelucht ademhalen.” Ondanks de angst laat Amal zich niet uit het veld slaan. Ze heeft het naar haar zin op school, kijkt het meest uit naar de biologielessen en is lid van de studentenraad.

Spanning loslaten

Om haar spanning los te laten, doet Amal elke dinsdag mee met de spel- en bewegingsactiviteiten van TeamUp. “Ik vind het leuk om verschillende spellen te spelen. Het geeft mij energie.” Door de activiteiten kunnen kinderen hun negatieve energie kwijt. Ze leren omgaan met de stress en spanning die ze meekrijgen vanuit de omgeving. Amal wordt blij van de activiteiten en ze leert er veel van. “Eerst was ik verlegen, maar nu heb ik meer zelfvertrouwen gekregen.”

Grens tussen angst en hoop

Door de uitzichtloze situatie liggen mentale problemen op de loer voor kinderen als Amal. Ondanks alles blijft ze positief. Later wil ze graag iets gaan studeren op het gebied van maatschappelijk werk, zodat ze zelf kwetsbare kinderen kan helpen en beschermen. “Ik heb hoop - en ik wil alles doen wat ik kan”, zegt ze, dromend over haar toekomst.