Waarom wij 'kinderen in oorlog' zeggen in plaats van 'oorlogskinderen'

Oorlog uit een kind halen

Decennia lang zetten wij ons wereldwijd in voor psychosociale steun, bescherming en onderwijs aan kinderen in (voormalig) conflictgebieden. Je hebt onze slogan 'samen halen wij de oorlog uit een kind' vast weleens voorbij zien komen. Wij halen - figuurlijk - de oorlog uit kinderen door hen en hun directe omgeving psychosociaal te ondersteunen.

Hoe dan?

Met creatieve, recreatieve en sportieve activiteiten geven wij kinderen een uitlaatklep voor hun emoties. Door hen te laten spelen en samenwerken met leeftijdsgenoten leren ze weer vertrouwen in zichzelf en anderen te krijgen. Vinden kinderen het moeilijk te praten over wat ze hebben meegemaakt? We laten het ze tekenen. Aan de hand van rollenspellen, theater en groepsdiscussies vinden zij hun stem terug. Alles met als doel de veerkracht van kinderen te stimuleren.

De rode draad in ons werk

Kinderen helpen stap voor stap hun oorlogsverleden van zich af te schudden zit in ons DNA: het is de rode draad in ons werk. Je ziet het terug in onze naam, ons logo (een rode streep scheidt 'War' en 'Child') en natuurlijk onze doelstellingen. Het is de reden dat War Child werd opgericht. Wij geloven dat kinderen die opgroeien in conflictgebieden hun verleden achter zich kunnen laten, omdat wij vertrouwen op hun veerkracht. Dag in dag uit zien wij - van Afghanistan tot Zuid-Soedan - het enorme herstellende vermogen van kinderen. Ongeacht wat zij hebben meegemaakt. Als zij maar de juiste steun krijgen - en daar zijn wij en onze partners voor.

Maar waarom niet 'oorlogskinderen' noemen?

Ons geloof in de veerkracht van kinderen maakt dat wij hen niet willen definiëren aan de hand van hun oorlogsverleden, maar juist hun kracht centraal willen zetten. Dit doen wij met ons beeldmateriaal door kinderen niet van bovenaf te portretteren, maar op hun ooghoogte. Door geen beelden van kinderen te gebruiken waarop zij huilen of in slechte fysieke toestand verkeren, maar juist beelden waarop zij actief bezig zijn, 'met de touwtjes in handen'. Zo laten wij zien wat wij dagelijks ervaren: de enorme veerkracht van kinderen in oorlog.

Kinderen scheiden van oorlog in woord en beeld

Tegelijkertijd is het essentieel de urgentie en het belang van ons werk te duiden. Wat voor beelden wij gebruiken is dus vaak een moeilijke afweging. Wij zijn ervan overtuigd dat het onze plicht is om de in veel gevallen schrijnende toestand van kinderen in conflictgebieden te laten zien. Maar dan wél op een manier die kinderen in hun kracht zet. In woord en beeld. Want niet alleen met beelden, maar ook met woorden kun je kinderen en hun situatie schetsen. Door het woord 'oorlogskinderen' te vermijden en in plaats daarvan 'kinderen in oorlog' te gebruiken, scheiden we - dit maal letterlijk - kinderen en oorlog. Net zoals wij dat dagelijks in ons werk proberen te doen.