Duaa uit Syrië: 'Zo lang als ik leef is er oorlog in mijn land'

Op de vlucht

“Mijn land is al tien jaar in oorlog, dat is net zo oud als ik ben. Ik huilde de dag dat we vertrokken, maar ik wist dat we moesten vluchten. Er werd elke dag gevochten en ik voelde me niet meer veilig. De weg naar Libanon was zwaar - geen badkamer, eten, winkels; niets. En we moesten dertien dagen zo overleven..."

Leven in een vluchtelingenkamp

Nu woont Duaa in een vluchtelingenkamp in de Bekavallei, in Libanon. Ze vindt de bergen mooi, maar het leven verschilt veel van dat in Syrië. Ze heeft vaak last van drukte en het lawaai, waardoor ze niet kan slapen. Vooral in het begin voelde ze zich rusteloos. “Het leven hier is heel anders, maar we leven nog – dat is genoeg.”

In het vluchtelingenkamp doet Duaa mee aan het SHIELD-programma van War Child. “Ik ben heel blij dat ik mee kan doen met dit project,” vertelt Duaa enthousiast. “Ik heb een heleboel lieve mensen leren kennen en ik leer allemaal nieuwe dingen!” Naast het leren schrijven en tellen in Arabisch leert Duaa ook hoe ze om kan gaan met haar emoties. “Door de activiteiten voel ik mij beter en minder gefrustreerd.”

Coronacrisis

“Ik kon steeds niet wachten tot het dinsdag was”. Op dinsdag was het namelijk tijd voor Duaa’s favoriete creatieve spellen en activiteiten met War Child. Sinds het coronavirus Libanon heeft bereikt, kan Duaa niet meer in groepen buiten spelen. Haar vrienden in het kamp, waar ze vaak mee speelde, ziet ze niet meer.

Hoewel er veel veranderd is, kan Duaa nog steeds het War Child-programma volgen. “Er kwamen medewerkers van War Child langs die de tv in mijn tent aansloten, zodat ik de Can't Wait to Learn@Home-sessies zo vaak kon bekijken als ik wil."

Creatieve activiteiten

Tijdens de activiteiten ontdekte Duaa haar creatieve kant. “Ik bouw graag dingen, dus begon ik objecten te maken. War Child gaf me een doos met papier en pennen. Ik maakte er hoedjes en papieren trappetjes van, met hartjes en stippen.”

Duaa vindt het fijn dat ze kan leren. “Onderwijs is belangrijk. Als ik niet had leren lezen en schrijven, zou ik deze dingen niet kunnen maken. Nu geloof ik dat ik later alles kan doen wat ik wil..."

Niet meer bang voor monsters

Duaa uit Syrië is één van de 200 miljoen kinderen die opgroeien met oorlog, geweld en onzekerheid. Dagelijk staan kinderen zoals zij oog in oog met het monster dat oorlog heeft. We weten dat één op de vijf kinderen die een oorlog meemaakt, daar last van houdt. Deze kinderen vertonen vaker agressief gedrag, trekken zich terug en maken moeilijk vrienden.

Gelukkig kunnen wij daar iets aan doen. Wij leren kinderen zoals Duaa omgaan met hun heftige ervaringen en angsten. We bieden ze veilige plekken waar we samen praten, leren en spelen. Waar kinderen door creatieve activiteiten, sport en spel weer op adem kunnen komen. Samen gaan we hun monsters te lijf. En zorgen we ervoor dat ze weer rustig slapen. Help jij mee? Steun onze campagne!