Rami (10) woont in Gaza, 's werelds grootste openluchtgevangenis

1.8 miljoen mensen op elkaar gepakt

Inwoners van Gaza noemen hun huis 's werelds grootste openluchtgevangenis. Hier wonen ruim 1.8 miljoen mensen op elkaar gepakt op slechts 365 vierkante kilometer. De inwoners in Gaza - twee derde van hen jonger dan 25 jaar - leven op één van de meest dichtbevolkte plekken op aarde. De Verenigde Naties (VN) waarschuwde zelfs dat de regio in 2020 onbewoonbaar zal zijn.

Vier gewapende conflicten in tien jaar

Kinderen en hun ouders in Gaza groeien op onder een blokkade. Zij kunnen nergens heen, zelf niet voor even. De afgelopen tien jaar zijn er drie grote, gewapende conflicten geweest. Op dit moment is het vierde conflict in volle gang. In iets meer dan een jaar tijd zijn er 23.500 gewonden gevallen in het grensgebied. Meer dan 5.500 van hen werden neergeschoten door Israëlische veiligheidsdiensten. Sinds het begin van de protesten zijn 4.250 kinderen gewond geraakt, en verloren 31 mensen hun leven.

Stressstoornissen, angsten en depressies bij kinderen in Gaza

Dit jaar is de situatie in Gaza verder verslechterd. De lokale gezondheidszorg en onderwijssystemen staan op de rand van instorten. De langdurige blootstelling aan geweld heeft een grote negatieve invloed op het psychosociale welzijn van kinderen in de bezette Palestijnse gebieden. Ouders, verzorgers en hulpverleners ter plaatse ervaren enorme stress en staan in de overlevingsstand. Hierdoor kunnen zij kinderen in het gebied niet de steun kunnen geven die ze nodig hebben.

Onderzoekt wijst uit dat de hoge mate van traumatische gebeurtenissen in Gaza leidt tot veel psychische klachten zoals posttraumatische stressstoornis, angst en depressie bij kinderen. Volgens wetenschappelijke studies zijn deze klachten sterker bij kinderen dan volwassenen. De helft van de kinderen in Gaza geeft aan geen hoop te hebben voor de toekomst.

Rami (10) en zijn moeder Haifa wonen in Gaza

Het afgelopen decennia heeft het gezin van Haifa en Rami drie oorlogen meegemaakt. Haifa vertelt: 'Ik was heel bang tijdens de oorlogen en mijn kinderen namen die angst over. Het gebied waar wij wonen was tijdens de oorlogen heel gevaarlijk. Er vonden geregeld zelfmoordaanslagen plaats.' Het gezin moest zelfs meerdere keren hun huis ontvluchten voor Israëlische tanks en granaataanvallen. 'Door de jarenlange angst lukte het ons niet om na de oorlogen ons oude leven weer op te pakken. Mentaal niet, maar ook financieel was het zwaar.'

Deelnemen aan onze programma's

Om te leren omgaan met haar oorlogservaringen nam Haifa samen met haar zoon Rami deel aan onze interventies. War Child's specialist op het gebied van psychosociale hulp in Gaza vroeg hen wat dit voor hen heeft betekend. Haifa: 'Ik voelde me erg op mijn gemak bij de groep. Ik kon even ontspannen en voelde mij gesteund. Tot op de dag van vandaag doe ik de ontspanningsoefeningen, omdat ik mij helpt positiever te zijn.'

Vóór haar deelname aan onze interventie vond Haifa het moeilijk om haar gevoelens te uiten, omdat ze de mensen om haar heen niet tot last wilde zijn. Tijdens de sessies leerde ze zichzelf langzaam maar zeker openstellen. Dit hielp Haifa het gesprek aan te gaan met haar moeder. Door deze gesprekken kwamen zij dichter bij elkaar, en ontdekte Haifa dat haar moeder een grote steun en toeverlaat voor haar kon zijn.

Tot tien tellen

Ook over het opvoeden van haar kinderen heeft Haifa veel geleerd. Waar ze vroeger nog weleens uit haar slof schoot, heeft ze nu geleerd tot tien te tellen om haar rust te bewaren. Ze heeft deze methode zelfs aan haar man geleerd en herinnert hem eraan als hij boos begint te worden op hun jongens. Beide ouders proberen nu beter naar hun kinderen te luisteren en hen aan te stimuleren.

Rami, Haifa's zoon geeft aan dat hij een groot verschil ziet in hoe zijn moeder met hem en zijn broers omgaat. Ze slaat hen niet meer en doet nu vaak spelletjes zoals steen, papier, schaar en ontspanningsoefeningen met hen. Rami: 'Ik vind het nu makkelijker om mijn moeder over mijn gevoelens en problemen te vertellen.'

Activiteiten van War Child

Rami vond het heel leuk om mee te doen aan ons programma in Gaza. 'Het hielp mij om nieuwe vrienden te maken. Ook voelde ik me na een tijdje minder verlegen en durf ik nu meer te voelen.' Rami kijkt nu uit naar de toekomst. 'Mijn eerste droom is om ​​chirurg te worden, zodat ik mensen kan helpen. Artsen zijn liefdevol. Mijn tweede droom is om een ​​gezin te stichten en zelf kinderen te krijgen.'