Met een rugzakje de grens over

Sinds het losbarsten van de oorlog zijn miljoenen kinderen en families uit Oekraïne hun land ontvlucht. Het aantal mensen op de vlucht voor huilende sirenes, explosies en ander oorlogsgeweld stijgt met het uur. Het zijn vooral moeders met kleine kinderen, soms wel drie of vier. Jongens en meisjes zoals Platon (6) en Ihor (15), met vermoeide gezichtjes en met hun eigen rugzakjes met een paar lievelingsspullen. Soms met een poes of een konijn in een kooitje.

Dit is pas het begin

Eenmaal de grens over begrijpen de gevluchte kinderen niet goed wat er gebeurd is, zeggen hun moeders. Het liefst willen ze nu naar huis. In plaats daarvan worden ze met rode busjes van de brandweer naar een opvang gebracht: een middelbare school waar de matrassen tussen de tafeltjes zijn gelegd, tenten die haastig zijn neergezet op een voetbalveld. Dit is pas het begin - de Verenigde Naties waarschuwen dat we ons moeten voorbereiden op enkele miljoenen vluchtelingen uit Oekraïne.

Zo helpen wij gevluchte Oekraïense kinderen

In het grensgebied van Roemenië en Moldavië met Oekraïne werken wij samen met maatschappelijke organisaties en vrijwilligers. Wij weten hoe belangrijk het is dat kinderen uit conflictgebieden direct psychosociale steun krijgen. Daarom zetten wij alle zeilen bij om onze kennis, ervaringen en middelen met lokale organisaties te delen. Zodat zij goede psychosociale eerste hulp kunnen bieden aan kinderen en families op de vlucht voor oorlogsgeweld.

Er is snel méér hulp nodig

Daarnaast zijn wij druk aan het kijken hoe wij op korte termijn ook kinderen en hun families kunnen bereiken die in Oekraïne zijn achtergebleven.

Iedereen is bezorgd om wat er komen gaat. Ook wij zetten ons schrap. We willen zo snel mogelijk gevluchte Oekraïense kinderen een veilige plek kunnen bieden waar zij psychosociale steun krijgen. Hiervoor hebben wij snel méér hulp nodig.

Help jij mee?

Want een kind hoort niet thuis in oorlog. Nooit.