Een onderzoek redt nú geen levens – directe actie wél.

Eten, drinkwater, medische en mentale zorg en veiligheid zijn geen wensen. En ook geen gunsten die afhangen van associatieverdragen of politieke wil. Het zijn fundamentele mensenrechten. Als we die rechten behandelen alsof ze pas weer gelden na een diplomatiek onderzoek, hebben we niet alleen onze plicht als land verzaakt — erger nog, dan zijn we onze menselijkheid verloren.

Want het enige waar mensen – en met name kinderen - in Gaza morgen mee geholpen zijn, is directe actie. De trucks, plannen en hulpgoederen staan al maanden klaar. De politiek niet. Zo simpel is het.

Laten we niet vergeten: onderzoeken en sancties zijn belangrijk voor gerechtigheid in de toekomst, maar ze redden vandaag geen levens. En dat is waar we staan en waar nú de urgentie ligt. Kinderen sterven onnodig, elke dag. En onze politieke leiders hebben de macht om nu levens te redden. Niet over maanden, niet na een rapport, maar vandaag.

Meer dan een miljoen kinderen in Gaza betalen de prijs voor deze trage, voorzichtige diplomatie. Zij hebben recht op bescherming en een veilige plek. En Nederland – net als de rest van de internationale gemeenschap – heeft de plicht om die bescherming actief en zichtbaar na te streven.

Een onderzoek is geen rode lijn. Het is een zachte veeg in het zand. Een signaal dat Nederland en andere EU-lidstaten erkennen dat ze kúnnen ingrijpen – maar het nog niet wíllen.